رابطه خودپنداره و سلامت روان با رضایت شغلی معلمان ابتدایی شهرستان بندر امام خمینی

هدف پژوهش حاضرتعیین رابطه خود پنداره و سلامت روان با رضایت شغلی معلمان ابتدایی شهرستان بندر امام خمینی در سال تحصیلی 93-92 بود. برای دستیابی به هدف های پژوهش نمونه ای 150 نفری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای از جامعه آماری انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت، کندال و هالین، پرسشنامه خودپنداره بک و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ استفاده گردید. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود و داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده بین خودپنداره و سلامت روان با رضایت شغلی رابطه معنادار مشاهده شد.نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای خودپنداره و سلامت روان به ترتیب پیش بینی کننده رضایت شغلی معلمان می باشند.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، رضایت شغلی ، سلامت روان