رابطه خودکارآمدی و سبک های دلیستگی با پرخاشگری در دانش آموزان دختر و پسر دوره اول متوسطه جدید شهر زاهدان

هدف از این پزوهش بررسی رابطه خودکارآمدی و سبک های دلبستگی با پرخاشگری در دانش آموزان دختر و پسر دوره اول متوسطه جدید شهر زاهدان می باشد. روش آماری پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی پیش بین می باشد که ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره جهت برآورد میزان پیش بینی دلبستگی و خودکارامدی از پرخاشگری بکار برده می شود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان اول متوسط جدید می باشد که تعداد کل آنها در شهر زاهدان شامل 10284 دانش لموز می باشد و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است که در این پژوهش از روش نمونه گیری دو مرحله استفاده شده است. ابزار بکار رفته شامل پرسشنامه پرخاشگری (AG) راهنمای مقیاس خودکار آمدی اجتماعی نوجوانا و مقیاس تجدید شده دلبستگی بزرگسالان می باشد. نتایج حاصل از انجام این پژوهش برای فرضیه اول مبنی بر بین خودکارآمدی و پرخاشگری رابطه وجود دارد شامل همبستگی 0/265- با سطح معناداری 0/001 بین دو متغیر پرخاشگری و خودکارآمدی است و ضرایب رگرسیون برای این دو متغیر ارتباط بین دو متغیر خودکارامدی و پرخاشگری را تایید می کند و برای فرضیه دوم مبنی بر بین سبک های دلبستگی و پرخاشگری رابطه وجود دارد نشان می دهد که پرخاشگری با نزدیکی و وابستگی همبستگی معنادار منفی دارد و با متغیر اضطراب همبستگی مثبت معنادار دارد و همچنین نتایج رگرسیون حاکی از این است که متغیرهای وابستگی به تنهایی و متغیرهای وابستگی و اضطراب با یکدیگر پیش بینی معناداری از پرخاشگری ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

خودکارامدی ، سبک های دلبستگی ، پرخاشگری ، خودکارآمدی اجتماعی ، شهر زاهدان