رابطه مهارت های ارتباطی با رضایت از زندگی در افراد دارای سوء مصرف مواد در شهرستان مسجد سلیمان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با رضایت از زندگی در افراد دارای سوء مصرف مواد در شهرستان مسجد سلیمان بوده است. جامعه اماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد شهر مسجد سلیمان، که در سال 1393 به طور داوطلبانه یا خود معرف به مراکز ترک اعتیاد دولتی و خصوصی مراجعه کردند بود. نمونه این تحقیق مشتمل بر 185 نفر از جامعه مذکور می باشد که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری هدفمند استفاده گردید. ابزارهای پژوهش: پرسشنامه رضایت از زندگی و پرسشنامه مهارت های ارتباطی. داده های گردآوری شده و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین مهارت های ارتباطی و رضایت از زندگی افراد وابسته به مواد رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر هرچه مهارت های ارتباطی افراد وابسته به مواد افزایش می یابد به همان اندازه رضایت از زندگی آنان افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، رضایت از زندگی ، سوء مصرف مواد