رابطه معنویت و خودکارآمدی با انگیزش تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

وقتی در نظام آموزشی، مشکلاتی همچون افت تحصیلی رخ می دهد، از انگیزه یادگیری، به عنوان یکی از علل مهم آن یاد می شود. بدون شک انگیزش تحصیلی یکی از مهمترین مباحث مرتبط با موفقیت تحصیلی دانشجویان می باشد.در دهه های اخیر و در ادبیات حرفه ای به صورت پیوسته نقش مثبت معنویت در ایجاد انگیزه در زمینه های مخلتف گزارش شده است. معنویت تلاشی در جهت پرورش و حساسیت یک فرد نسبت به ارتباط با خویشتن، ارتباط با دیگر انسانها، ارتباط با موجودات غیر انسانی و ارتباط با خدا، یا کندو کاوی در جهت آن چه برای انسان شدن مورد نیاز است، و جست وجویی برای رسیدن به انسانیت کامل می باشد. معنویت همواره به عنوان یک نقطه کانونی اولیه، در ایجاد انگیزه می باشد. از سوی دیگر مطالعات روانشناختی پیشنهاد می کنند که خودکارآمدی نیز می تواند به عنوان یک مشارکت کننده معنی دار برای انگیزش تحصیلی لحاظ گردد. هدف از این تحقیق بررسی معنویت به عنوان متغیر مستقل، خودکارآمدی به عنوان تعدیل گر و انگیزش تحصیلی به عنوان متغیر وابسته است. پژوهش پیشنهاد شده به منظور ارتقاء درک درستی از انگیزه های آکادمیک و پیشنهاد هایی که ممکن است مورد استفاده تصمیم گیران و مدیران در زمینه ارتقا آن قرار گیرد، شکل گرفته است. این تحقیق از لحاظ روش شناسی از نوع تحقیقات همبستگی که در سطح تحقیقات کاربردی قرار دارد. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه آزاد رشت و تعداد نمونه 384 نفر می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه های استاندارد 1- انگیزش تحصیلی والراند 2 - ارزیابی معنویت ادوارد و هال و 3- خود کارآمدی برمبنای توجه آگاهانه ی برونو و فریستون. نهایتاً اینکه در تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات حاصل از تحقیق از نرم افزار SPSS بهره گرفته شده است و بر اساس نتایج آزمونضریب همبستنگی پیرسون ارتباط معنی دار بین خودکارامدی و معنویت و انگیزش تحصیلی به اثبات رسید و نتیجه حاصل از آزمون رگرسیون از عدم وجود نقش تعدیل کنندگی توسط متغیر خودکارآمدی در ارتباط بین معنویت و انگیزش تحصیلی حکایت داشته است.

کلیدواژه ها:

معنویت ، خود کارآمدی ، انگیزش تحصیلی