رابطه ناگویی هیجانی و شادکامی با تعارضات زناشویی در بین زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر رشت

در دوره ای که تغییرات سریع و غیر قابل تصوری در زندگی بشر رخ داده است هنوز خانواده یکی از منابعی است که نقش برجسته ای در محافظت از افراد ، حمایت اجتماعی و عاطفی آنها را دارد اما آمارهای مربوط به چند دهه گذشته نشان دهنده افزایش آمار طلاق هم در جهان و هم در ایران است. هدف پژوهش رابطه ناگویی هیجانی و شادکامی با تعارضات زناشویی در بین زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر رشت می باشد. این پژوهش از نوع پژوهش همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از 450 نفر بر اساس به شیوه خوشه ای تصادفی 254 نفر برای این پژوهش انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه مقیاس آلکسیتیما تورنتو (بگبی و همکاران، 1994) ، پرسشنامه مقیاس شادکامی (آرگیل و لوه ، 1989) پرسشنامه تعارضات زناشویی براتی و ثنایی (1375) ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون رگرسیون چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج به دست آمده با استفاده از شاخص آماری تحلیل همبستگی نشان داد که بین شاخص های ناگویی هیجانی و تعارضات زناشویی رابطه مثبت و معنادار بود (0/01>p). بین تعارضات زناشویی و شادکامی رابطه معنادار و منفی وجود داشت (0/01>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که شادکامی بهترین پیش بینی کننده تعارضات زناشویی می باشند (0/01>p). با توجه به نتایج بدست آمده باید گفت شادکامی توانسته تعارضات زناشویی را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

ناگویی هیجانی ، شادکامی ، تعارضات زناشویی