بررسی نقش آموزش و پرورش در کاهش ناهنجاری های اخلاقی دانش آموزان در دوره های مختلف تحصیلی

مدرسه و نهاد آموزش و پرورش، به عنوان محیطی خاص شناخته شده که همه افراد به دلیل آنکه از مزایای زندگی اجتماعیبهره مند شوند ملزم به گذراندن مراحل مختلف آموزش و پرورش مدرسه یی هستند. زیرا نظام مدرسه سهم عمده ای درانتخاب و تخصیص افراد برای ایفای نقشهای اجتماعی دارد که نحوه عملکرد فرد در مدرسه، طول مدت تحصیل و رشتهتحصیلی در تعیین شغل و منزلت اجتماعی آینده افراد نقش بسزایی ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزشو پرورش در کاهش ناهنجاری های اخلاقی دانش آموزان در دوره ها ی مختلف تحصیلی انجام گرفته شده است.درپژوهش حاضر داده ها به صورت مروری، کیفی (تفسیری) و بر اساس اسنادو مدارک موجود و به صورت توصیفی تحلیلشده اند. چهارچوب نظری این پژوهش مبتنی بر دیدگاه ها وباورهایست که نشان از آن دارد که در حوزه تحصیلی نباید مسائل تربیتی و از همه مهمتر اخلاقی و نیازهای فردی ، اجتماعی دانش آموزان را نادیده گرفت. توجه به موضوع اخلاق درآموزش و پرورش، ناهنجاریهای مربوط به آن زمینه وسیعی را در بر می گیرد که شامل رفتار غیر اخلاقی معلمان ودانش آموزان در مدارس، مدیریت غیر اخلاقی نظام آموزش، سوء اسدتفاده از مدارک تحصیلی، سوء استفاده از بودجه ها یآموزشی، عدم رعایت اخلاق حرفه ای در محیط کار و فضای اجتماعی و... است زیرا هدف از آموزش صرفا نمره دادن ویادگیری یکسری مطالب و موضوعات درسی که بعد از مدتی به دست فراموشی سپرده می شود نیست. بلکه سازگاری فرد بامحیط و شناخت صحیح محیط خواهد بود. نتایج نشان دهنده آن است که القای الگوهای اخلاقی ، حفظ ارزش هایاجتماعی، گسترش و ترویج دانش، مهارت و فنون، انتقام و حفظ میراث فرهنگی و آداب و رسوم، برا ی هر جامعه ای ازاهمیت و ضرورت خاصی برخوردار است آموزش و پرورش و از طرفی معلمان به عنوان اصلی ترین عامل تأثیرگذار درمسائل اخلاقی در حل این معضل جایگاه خاصی دارند و توانایی آنها در بهبود و برطرف کردن چالش های اخلاقی مورد تأکیدقرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ناهنجاری اخلاقی ، آموزش و پرورش ، دوره ها تحصیلی ، دانش آموزان. معلمان