پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس عملکرد ازدواج

هدف این پژوهش بررسی رابطه ی بین عملکرد ازدواج با سازگاری زناشویی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگیبود. جامعه آماری این پژوهش شامل زن و شوهرهای مراجعه کننده به مراکز مشاوره اصفهان در سال 1392 بود و به منظور جمعآوری داده های پژوهش 300 نفر زن و شوهر(150 زوج) انتخاب شدند. ابزارها ی پژوهش شامل پرسشنامه هوای عملکردازدواج (MFAI) که ساخته رفاهی و همکاران بود و یازده مولفه (ارتباط، ابرازگری عاطفی، حل مساله، نقش، انعطاف پذیری، شیوهفرزندپروری، اقتصاد و مسائل مالی، خانواده و دوستان، ارزش ها، مراقبت جسمانی و روانی و عملکرد کلی) دارد، و پرسشنامهسازگاری زناشویی (RDAS) که توسط اسپنیر ساخته شده و سه بعد (انسجام، توافق و رضایت) دارد. نتایج پژوهش با تحلیلرگرسیون به وسیله نرم افزار SPSS نشان داد مولفه های، ارتباط، نقش، اقتصاد و مسائل مالی، و عملکرد کلی، برای سازگاریزناشویی دارای توان پیش بینی معنادار بوده اند (p<0/05) و مولفه های ارتباط و مراقبت جسمانی و روانی برای انسجام و مولفههای ارتباط، نقش، اقتصاد و مسائل مالی، خانواده و دوستان و عملکرد کلی برای توافق و مولفه های نقش و خانواده و دوستانبرای سازگاری دارای توان پیش بینی معنادار بوده اند (p<0/05). با توجه به یافیه ها؛ برای حفظ و بالا بردن سازگاری زوجین،می توان به مولفه های ارتباط، نقش، اقتصاد و مسائل مالی، مراقبت جسمانی و روانی، خانواده و دوستان و عملکرد کلی ، درآموزش و درمان توجه بیشتری داشت.

کلیدواژه ها:

عملکرد ازدواج ، سازگاری زناشویی ، پیش بینی