بررسی رابطه اثر تقویت مثبت و احساس خودکارآمدی دانش آموزان دبستانهای شهرستان بیرجند

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه اثر تقویت مثبت و احساس خودکارآمدی دانش آموزان دبستان های شهرستان بیرجند انجام گرفت. روش تحقیق در این پژوهش، آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش و جامعه آماری شامل دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان بیرجند بود. نمونه 30 نفری (20 دختر و 20 پسر) با روش نمونه گیری چند مرحله ای (طبقه ای- خوشه ای) برآورد شد. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) بود. یافته های حاضر حاکی از آن بود که اثربخشی تقویت مثبت بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بیشتر از اثربخشی روش معمول آموزش است. همچنین میزان خودکارآمدی گروه آزمایش به نسبت گروه گواه که به روش های معمول آموزش می دیدند بیشتر و نشان دهنده عدم معناداری میزان خودکارآمدی بر حسب جنسیت بود.

کلیدواژه ها:

تقویت مثبت ، خودکارآمدی ، دانش آموزان دبستان