نقش آموزش مستمر در مفاهیم توسعه پایدار

با تغییر پارادایم توسعه از کلاسیک به نوین، انسان محور توسعه و توسعه پایدار بالنده ترین مناظره قرن بیستم و مبنایبسیار از تحلیل ها و نظریه ها قرن بیست و یکم قرار می گیرد. هدف الگو سنتی و کلاسیک توسعه (رشد) ، حصول رشداقتصادی به هر قیمتی است. در الگوی جدید (پایداری) ، رشد کیفی با توجه به محیط زیست و عدالت اجتماعی مد نظراست. در این رویکرد آموزش اثربخش ترین ساز و کار جامعه با مقابله با بزرگترین چالش قرن، یعنی توسعه پایداراست. توسعه پایدار به انسان ها کل نگر، دارای تفکر سیستمی، دارای بینش میان و فرا رشته ای، آگاه، خلاق و مشارکتجو نیاز دارد. بر این اساس آموزش حرفه ها و مهارت ها، آموزش نهادینه شدن تغییر و نوآوری، آموزش تقویت مهارتادراکی، آموزش مهارت تصمیم گیری، آموزش روحیه پژوهشی و خود نظارتی از مولفه ها آموزش مستمر محسوب میشود. لذا در این مقاله با نیم نگاهی به مفهوم جدید توسعه به آموزش مستمر و مادم العمر و نقش و تاثیر و ضرورت آن درتوسعه پایدار پرداخته شد است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، آموزش ، آموزش مستمر و مادام العمر