اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر تحمل آشفتگی نوجوانان پرخاشگر

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر درمان شناختی-رفتاری بر تحمل آشفتگی نوجوانان پرخاشگر بود. روشپژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و جامعه، کلیه ی زندانیان، زندان مرکزیاستان اردبیل در سال 1393 بود که به صورت در دسترس 30 نفر در رده ی سنی 18-16 سال انتخاب و به شکل تصادفی درگروه آزمایش (15 نفر) وگروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. روی گروه آزمایش، 8 جلسه درمانشناختی-رفتاری اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی خشم حالت-صفت اسپیلبرگر و تحمل آشفتگیاستفاده شد. با آزمون آماری کواریانس فرضیه ی پژوهش مبنی بر تأثیر درمان شناختی-رفتاری بر بهبود تحملآشفتگی نوجوانان مورد تأیید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی-رفتاری ، خشم ، تحمل آشفتگی