شیوه های آموزش تفکر انتقادی و خلاق و ترویج آن در رشته های علوم انسانی

امروزه آموزش اصول صحیح فکری درنظام آموزش عالی کشور را باید به عنوان یک ضرورت مهم در نظر گرفت.آموزش دوشیوه اندیشیدن، یعنی تفکر خلاق و تفکرانتقادی در سیستم آموزشی رشته های علوم انسانی به عنوان یک نیاز احساس می شود. آموزش تفکرانتقادی یا تردید سالم که ویژگی آن تیزبینی دقیق، اصلاح و دوباره سازی مسائل است و در نظریه «رابرت کارپلوس» مطرح شده که با تجزیه و تحلیل چارچوبهای مسأله و نقادی کامل آنها از طریق تمرین مسائل وایجاد انگیزه در دانشجویان برای انجام تحقیقات خارج از کلاس درس قابل اجرا می باشد . آموزش تفکرخلاق نیز که با انعطاف پذیری و نوآوری روند حل مسائل را آسان می سازد،در نظریه «رابرت استرانبرگ» بیان شدهودر آن گسست باورهای علمی کهن،بارویکردی تازه به ایده های نووامکان ایجاد تبادلاطلاعات بین اندیشه های بکر و محیط سنتی، نیازبه آگاهی از پیشینه افرادی که در صدد بسط و توسعه علوم انسانی اند،حائز اهمیت می داند. دراین مقاله به دو روش دیگر آموزش اندیشیدن اشاره گردیده است. شیوه آموزش تفکر افقی «ادوارد دوبونو» که به استفاده بهینه از استعدادهای فرد را برای پرورش خلاقیت توجه میکند.روش ذهن انگیزی نیز با ایجاد یک فضای باز بحث و گفتگو زمینه رشد اندیشه های نقاد را در دانشجویان علوم انسانی که بیشتر مباحث درس آنان تحلیلیبوده، مفید می باشد.آشنایی با شیوه ی اندیشیدن متفکران و بزرگان عرصه علم ، دانش و هنر به عنوان الگوهایی از توسعه و تعالی می تواند برای بسیاری ازدانشجویان علوم انسانی در جهت تقویت اندیشه های آنان مؤثر باشد که دراین مقاله الگویی از دو محقق «گریندروبندلر» در روشی به نام «برنامه ریزی عصبی- کلامی» یا «ان ال پی) بیان شده که نوعی مدلسازی رفتاری از طریق کشفیات علمی دیگران است و برای تقویت اندیشه روش آموزشی مفید می باشد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، تفکرانتقادی ، تفکرخلاق ، تفکر هدایت شده ، آموزش اکتشافی ، مطالعه آفریننده ، شیوه تفکرافقی ، روش ذهن انگیزی