اثربخشی رواندرمانی حمایتی درکاهش افسردگی زنان بااختلال روانی مزمن

هدف پژوهش حاضر،بررسی تاثیررواندرمانی حمایتی درکاهش افسردگی است.ابزاراستفاده شده پرسشنامه افسردگی بک می باشد.متغیرمستقل رواندرمانی حمایتی ومتغیر وابسته اختلال افسردگی است.جامعه اماری شامل 160 بیمارزن بستری شده درسال 92 در مرکز شبانهروزی بیماران اعصاب وروان طوس مشهد است که نمونه پژوهشی شامل دوگروه 30 نفره کنترل وازمایش ازبین مبتلایان به افسردگیبراساس نمرات ازمون بک گزینش شدندوفقط برای گروه ازمایشی حامی انتخاب شدواصول رواندرمانی حمایتی در طول 12 جلسه به ایشاناموزش داده تابرمبنای ان بابیماران ارتباط برقرارکنند.روش تحقیق شبه ازمایشی وروش نمونه گیری ازنوع تصادفی وروش اماری مورداستفاده تحلیل کوواریانس بوده است.طی بررسی نمرات پس ازمون از نظر کاهش افسردگی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج آماری (p<0/05, F=5/075) نشان داد فرض پژوهشی تائید و رواندرمانی حمایتی 75% درکاهش افسردگی زنان بستری شده با اختلال روانی مزمن تاثیر گذاربوده است.

کلیدواژه ها:

رواندرمانی حمایتی ، افسردگی