اثربخشی برنامه غنی سازی ارتباط مادر- کودک به شیوه بازی بر رابطه مادر و کودک و سبک فرزندپروری کودکان پیش دبستانی خانواده های آسیب دیده از طلاق

هدف از این پژوهش اثربخشی برنامه غنی سازی ارتباط مادر- کودک به شیوه بازی بر رابطه مادر و کودک کودکان پیش دبستانی خانواده هایآسیب دیده از طلاق است. جامعه آماری مورد نظر در پژوهش حاضر عبارت از کلیه کودکان مقطع پیش دبستانی در سال تحصیلی 1392-93شهر شاهرود که والدین آنها طلاق گرفته اند .با توجه به نمونه ها که وجود دارد و اینکه کارنیمه آزمایشی است تعداد حجم نمونه 30 نفر استکه به دو گروه 15 نفره تقسیم شده است .جهت جمع آوری داده ها از ابزار عمده پرسشنامه تعامل مادر –کودک (رابرت راس 1971)- جهتبررسی فرضیه ها پژوهش ازآزمون های آماری تحلیل کواریانس و فریدمن استفاده شد. کلیه مراحل آماری توسط SPSS20 صورت می گیرد. نتایج: میانگین و انحراف استاندارد سن مادران و مدت زمان طلاق آنان را تفکیک گروه نشان می دهد. میانگین سن گروه آزمایش 34/6 و گروه کنترل 35/53 سال می باشد. مدت زمان طلاق گروه آزمایش به طور میانگین 2/23 سال و گروه کنترل 3/23 سال است. بین مادران دارای فرزندان طلاق گروه مداخله غنی سازی ارتباط به شیوه بازی با مادران دارای فرزندان طلاق گروه گواه از نظر میزان پذیرندگی تفاوت معنیداری وجود دارد بین مادران دارای فرزندان طلاق گروه مداخله غنی سازی ارتباط به شیوه بازی با مادران دارای فرزندان طلاق گروه گواه ازنظر میزان عدم پذیرندگی تفاوت معنی داری وجود