بررسی تحلیلی و تطبیقی سیر تحول سوادآموزی در ایران، هند و اندونزی

تحقیق حاضر با هدف کلی مقایسه وتطبیق بخش سوادآموزی سه کشور ایران، هند و اندونزی به عمل آمده است. برای اینتحقیق اهداف جزیی تری نیز در نظرگرفته شده که این پژوهش بر آن است در قالب سؤالاتی که دقیقاً منطبق با اهداف ذکرشده است، به نحو مقتضی پاسخ دهد. سؤالات به طورکلی در حوزه های اهداف و میزان پیشرفت ها و آمار و ارقام مربوط بهسوادآموزی در کشورهای مورد تحقیق، مطرح شده است و این موضوعات در سه کشور مورد پژوهش بطور جداگانه موردبررسی قرار گرفته است. چون موضوع این پژوهش در حوزه ی علوم انسانی قرار دارد و هدف کلی، تطبیق و مقایسه است، لذاروش توصیفی مبتنی بر تجزیه و تحلیل مقایسه ای مورد استفاده قرارگرفته و از روش تحقیق مقایسه ای مبتنی بر الگوی (جرجبردی) استفاده شده است. جامعهی آماری در این پژوهش بخش سوادآموزی سه کشور ایران، هند و اندونزی است. حجمنمونه نیز با توجه به گسترده بودن ابعاد سوادآموزی به اهداف تحقیق محدود شده است. به طورخلاصه نتایج حاصل ازاینپژوهش نشان می دهد که: ریشه کنی بیسوادی از اهداف عالی دولتهای هر سه کشور، ایران، هند و اندونزی است اما خطمشی سوادآموزی در ایران، از تنوع بیشتری برخوردار است. ایران و اندونزی در بالابردن نرخ باسوادی در مقایسه با کشور هند،از موفقیت های بیشتری برخوردار بوده اند. همچنین با توجه به مستندات به نظر می رسد بخش خصوصی و سازمانهایغیردولتی در فعالیت های سوادآموزی در دوکشور هند و اندونزی نقش فعالتری نسبت به کشورایران ایفا می کنند و نقشگروه های مردمی داوطلب درآموزش وتدریس، در دوکشور هند و اندونزی بسیار قابل ملاحظه است.

کلیدواژه ها:

بررسی تحلیلی ، بررسی تطبیقی ، نهضت سوادآموزی