آموزش گروهی مبانی توحید به شیوه سازنده گرایی بر هوش معنوی دانش آموزان دختر دوره متوسطه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر آموزش گروهی مبانی توحید با شیوه سازندگرایی بر هوش معنوی دانش آموزان دختردوره متوسطه در سال 1393 بود. این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل است که30 نفر از دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان بافق که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند،به صورت تصادفی در دو گروه 15 تایی از آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 8 دقیقه ای مبانیتوحید به شیوه سازنده گرایی را آموزش دیدند، در حالی که گروه کنترل هیچ نوع آموزش غیر درسی دریافت نمی کردند.داده ها نیز قبل از شروع مداخله و بعد از پایان آخرین جلسه مداخله با پرسشنامه دموگرافیک و هوش معنوی عبداله زاده (1388) جمع آوری شد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-18 و روش آمار توصیفی و استنباطی (کلوموگروف- اسمیرنوف، خیدو و تحلیل کووارایانس تک متغیری( استفاده شد. دادهها نشان داد که آموزش گروهی مبانی توحید با شیوه سازنده گرایی باعث افزایش هوش معنوی و مؤلفه های درک و ارتباط با سرچشمه هستی و زندگی معنوی با هسته درونی در دانش آموزان می شود (p<0/01). از نتایج به دست آمده می توان استنباط کرد که آموزش مبانی توحید به شیوه سازنده گرایی می تواند به عنوان رویکرد یادگیری جدید در حوزه های تربیتی، معنویت و آموزش خداشناسی برای دانش-آموزان مفید باشد.

کلیدواژه ها:

مبانی توحید ، سازنده گرایی ، هوش معنوی