اثربخشی درمان شناختی رفتاری در کاهش خصیصه های روان رنجوری بیماران مولتی پل اسکلروزیس (اماس)

هدف این پژوهش بررسی تأثیر مداخلات شناختی- رفتاری در کاهش خصیصه های روان رنجوری بیماری مولتی پل اسکلروزیس (اماس) بوده است. نمونه این تحقیق 44 نفر از مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی وکلینیک های تخصصی مغز و اعصاب شهر ارومیه در سال 1392 بودند که به صورت گمارش تصادفی در دو گروهآزمایش (21 نفر) و گروه کنترل (23 نفر) جایگزین شدند. متغیر وابسته در این پژوهش، خصیصه های روانرنجوری بیماران اماس بود که با آزمون شخصیت نئو فرم بلند (سؤالات N) ارزیابی شد. متغیر مستقل، مداخلاتشناختی- رفتاری بود که در دوازده جلسه تنظیم و به گروه درمان آموزش داده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس یکطرفه، T همبسته، T مستقل و آزمون توکی صورت گرفت. نتایج پژوهشآشکار ساخت که مداخلات شناختی رفتاری خصیصه های روان رنجور بیماران ام اس را کاهش داده است (P<0/001).

کلیدواژه ها:

مداخلات شناختی- رفتاری ، خصیصه های روان رنجوری ، بیماری مولتی پل اسکلروزیس (اماس()