مطالعه رویکرد عصب شناختی در بهبود دانشآموزان مبتلا به نارساخوانی

پژوهش حاضر ، مطالعه ای از نوع علی- مقایسه ای است که با مطالعه ویژگی در گروه نارسا خوان و مقایسه با گروه عادی به تحقیق می پردازد . جامعه آماری دانش آموزان نارسا خوان سوم دبستان شهر مشهدند و نمونه آماری را 30آزمودنی نارساخوان و 30 آزمودنی عادی تشکیل می دهند که از بین مقطع سوم دبستانهای پسرانه مشهد به شیوهتصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند . جمع آوری داده هابا آزمون هوش کلامی وکسلر کودکان , آزموناختلال خواندن , آزمون ADHD , آزمون اختلال سلوک اقتباس شده از پرسشنامه علائم مرضی کودک (csi-4)و آزمون های حافظه فعال استفاده شد. تحلیل داده ها به روش اماری t مستقل و تحلیل واریانس بود. بین میانگین هادر سرعت نامیدن اعداد و آزمون یادآوری مستقیم و وارونه اعدادو آزمون های فراخنای شمارش در دو گروه نارساخوانو عادی تفاوت وجود دارد . در آزمون یادآوری مکعب دو گروه عادی در مقایسه با گروه نارساخوان تفاوتی وجود ندارد .

کلیدواژه ها:

اختلال خواندن ، حافظه فعال