الگوی شایستگی های آموزش وپرورش برای توسعه پایدار

توسعه پایدار باضرورت تحول درنهادی ترین و موثرترین سازمان یعنی آموزش وپرورش همبستگی مفهومی و معنایی یافته است که حتی براوولیت های توسعه اقتصادی انسان تربیت شده را لازم میداند دراهداف هزاره سوم و جهانی شدن و توسعه پایدار به برجستگی نقش اموزش و تحول نظام های ااموزش وپرورش اجماع دارند لذا دراین مقاله مطالعه موردی با روش مطالعه کتابخانه ای و تحلیلی ضمن بررسی ضرورت و تبیین توسعه پایدار درنظام اموزش وپرورش براساس اسناد و شواهد موجود ملی و جهانی مفهوم شایستگی هایی که یک اموزش وپرورش برای توسعه پایدار ESD نیازدارد را درمدل GLZ معرفی و تحلیل شده است صلاحیت و شایستگی ترکیب مثبت دانش توانایی و تمایل دردسترس بودن فرد برای مقابله موفقیت و مسئولانه با تغییرشرایط اموزش تعریف شده است و یقینا شایستگی های اموزش وپرورش باید درتوسعه صلاحیت ها و شایستگی های ساخت شناختی یادگیرندگان و یاددهندگان عمل کند اثربخش ترین سازوکار جامعه برای مقابله با بزرگترین چالش این قرن یعنی توسعه پایدار است توسعه پایدار به انسانهای کل نگر داری تفکر سیستمی دارای بینش میان و فرارشته ای اگاه خلاق و مشارکت جو نیاز دارد تولید منابع انسانی واجد شرایط فوق نیازمند گسترش اموزش درراستای توسعه پایدار بوده که این امر خود ازبزرگترین چالشهای توسعه پایدار می باشد که برای تداوم حیات خود نیازمند آن است

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی آموزشی ، برنامه ریزی درسی ، توسعه اقتصادی ، توسعه پایدار ، آموزش وپرورش ، شایستگی