بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت بلدرچین ژاپنی با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای

در این پژوه ، تنوع ژنتیکی بلدرچین ژاپنی با استفاده از نشانگرهای ریزماهوارهای مورد بررسوی قرار گرفت. استخراج DNA از 50 نمونه با استفاده از کیوت صوورت گرفوت. واکون های PCR بوا دو نشانگر GUJ0034 و GUJ0049 انجام شد. عدم وجود تعادل هاردی - واینبرگ بوا دو آزموون کوای مربع (فرمول در متن اصلی مقاله) نسبت درست نمایی (فرمول در متن اصلی مقاله) در دو جایگاه مذکور به دست آمد. پارامترهای تنوع ژنتیکی همچون تعداد آلل مؤثر، تعداد آلل مشاهده شوده، هتروزایگوسویتی موورد انتظوار، هتروزایگوسویتی مشواهده شوده، شاخص اطلاعاتی شانون و تنوع ژنوی نئوی بوه ترتیب (فرمول در متن اصلی مقاله) بود که نشان میدهد این جمعیت دارای چندشوکلی بالایی می باشد. نتایج نشان داد که نشانگرهای ریزماهوارهای مورد استفاده به عنوان منبع مفیدی از نشانگرهای DNA می توانند در بهبود درک ما از تنوع ژنتیکی بلدرچین کمک نمایند.

کلیدواژه ها:

بلدرچین ژاپنی ، نشانگرریزماهواره ، هتروزایگوسیتی