ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت خضرآباد به روش دراستیک

ورود آلاینده‌های سرتیپ منابع آب زیرزمینی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک که با محدودیت کمی و کیفی منابع آب مواجه هستیم از مشکلات جدی می‌باشد لذا شناخت مناطق آسیب‌پذیر و هدایت برنامه‌های توسعه به مناطق کم خطر و ضروریات دستیابی به توسعه پایدار در بخش مدیریت منابع آب می‌باشد. از این‌رو در این پژوهش با استفاده از شاخص DRASTIC اقدام به ارزیابی و پهنه بندی آسیب‌پذیری منابع آب زیرزمینی نسبت آلودگی در منطقه خضر آباد در تابستان 90 شد . مطالعات انجام‌شده نشان داد که 75/11 % در صد از کل منطقه مطالعاتی شدیداً آسیب پذیر می‌باشد و آسیب‌پذیری با شدت متوسط ( 99/42%) بیشترین سهم را در منطقه مطالعاتی به خود اختصاص داده است. مطالعه صورت گرفته نشان از سودمندی و سهولت کاربرد مدل در استیک در ارزیابی پتانسیل آسیب‌پذیری منابع آب زیرزمینی داشت. نتایج این پژوهش امکان برنامه‌ریزی را برای به حداقل رساندن آلودگی منابع آب در اثر انجام طرح‌های توسعه فراهم می‌سازد و می‌تواند شرایطی را ایجاد کند که با توجه به اولویت‌ها و پهنه بندی آسیب‌پذیری منطقه مطالعاتی، تعادل بین طرح‌های توسعه و محیط امکان‌پذیر گردد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، آلودگی ، آبخوان ، خضرآباد ، دراستیک