ارزیابی نقش علائم هشدار دهنده در کاهش اعمال ناایمن کارگران

حوادث شغلی که قدمتی برابر با شروع کار در کره زمین دارد همواره برای نسل بشر مشکل آفرین بوده است . با شروع انقلاب صنعتی و ایجاد تحولات شگرف در زمینه صنعت و فرایندهای اقتصادی، الگوی حوادث شغلی نیز بشدت دچار دستخوش گردید بطوریکه امروزه حوادث به یکی از مهمترین ریسک فاکتورهای بهداشتی و اقتصادی منجمله در کشور ما تبدیل گردیده است . مطالعات گسترده دهه های اخیر بخوبی اثبات کرده است که عامل اصلی حوادث، انسان واعمال ناایمن اوست . در مواردیکه بکار گیری اصول کنترلی که قادر به حذف کامی ریسک اینگونه اعمال امکانپذیر نباشد و یا در کنار استفاده از آنها، کاربرد " علائم هشدار دهنده "١ ب عنوان مکمل و سد دفاعی ثانویه امری پذیرفته شده بشمار می رود . در مطالعه حاضر اعمال ناایمن کارگران یک واحد تولیدی در شهر همدان با استفاده از تکنیک " نمونه برداری از رفتارهای ایمنی "٢ اندازه گیری شده و در مرحله بعد پس از طراحی و نصب علائم هشدار دهنده با در نظر گرفتن استانداردهای انستیتو استانداردهای ملی آمریکا (ANSI) در زمینه قالب، محتوا و نحوه ارائه علائم هشدار دهنده، تأثیر علائم یاد شده بر روی کاهش رفتار های ناایمن ارزیابی گردیده است . نتایج پژوهش بر نقش معنی دار علائم هشدار دهنده در کاهش رفتارهای ناایمن تأکید می کند . ارزیابی تغییرات اثربخشی اینگونه علائم با گذشت زمان نیازمند مطالعات بیشتر است