شناسایی ریسک های سامانه ای و کسب و کار و مدیریت ریسک در گمرک

تغییرات تکنولوژیکی ازجمله تغییرات اساسی است که در دهه ی اخیر سازمان ها را تحت الشعاع اثرات خودقرار داده است. امروزه در پاسخ به تغییرات محیطی، سازمان ها به دنبال یافتن و اجرای راهکارهایی هستند که علیرغم نتایج مثبت خود، ریسکهایی را خصوصا در محیط های غیر قطعی و نامعین به همراه خواهد داشت. از طرفی بارشد تئوری های مدیریت و برنامه ریزی و گسترش به کارگیری آن ها، لزوم استفاده از ابزارهای مدیریت ریسکخصوصا در سازمان هایی همچون گمرک که مسئول وصول حقوق و عوارض ورودی و صدوری و همچنین واردات،ترانزیت و صادرات کالا میباشد به شدت احساسمی گردد. از این رو تلاشبرای بکارگیری ابزارهای فناوری اطلاعاتو تکنیک های مدیریت ریسک در راستای تحقق گمرک الکترونیک بسیار حائز اهمیت است. برای تحقق این امر،گمرک اقدام به تولید و پیادهسازی سامانه جامع امورگمرکی با امکان پوشش کلیه فرآیند ها و عملیات ترخیصکالا از لحظه ورود کالا به قلمرو گمرکی تا اتمام تشریفات ترخیص کالا کرده است. در این پژوهش، ضمن بررسیمیزان طراحی چابک گونه ی سامانه جامع امور گمرکی از طریق تهیه پرسشنامه و مصاحبه و بررسی پایایی پرسشنامهبه روش ضریب آلفای کرونباخ و روایی محتوی آن، به بررسی انواع ریسک ناشی از طراحی چابک گونه ی سامانه وریسک های ناشی از ماهیت کسب و کار پرداخته شده و بر اساس مدل لیویت، تحول و توسعه سازمانی مورد بررسیقرار داده شده است. سپس الگویی تطبیقی بر اساس مدل اسمیت به منظور مدیریت ریسک در گمرک پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

ریسک ، مدیریت ریسک ، سامانه جامع امور گمرکی ، مدل های مدیریت ریسک