برسی و مطالعه عملکرد راکتور زیستی غشایی و سیستم لجن فعال متعارف در پاکسازی فاضلاب مصنوعی نشاسته

دراین مطالعه کارایی سیستمهای لجن فعال متعارف و راکتور زیستی غشایی در تصفیه فاضلاب مصنوعی نشاسته مورد بررسی قرارگرفت و عملکرد آن ها با یکدیگر مقایسه گردید بدین منظور یک راکتور زیستی غشایی و یک سیستم لجن فعال متعارف که شامل حوض هوادهی و حوض ته نشینی بوده است طراحی و ساخته شد خوراک مورد استفاده در این مطالعه مصنوعی نسبت BOD:N:P آن برابر 100:5:1 و نسبت BOD:COD برابر 0/7 بوده است به منظور راه اندازی هر دو سیستم مقدار لجن از تصفیه خانه فاضلاب شهری تهیه و به درون آنها تلقیح گردید و با افزایش تدریجی غلظت خاش در خوراک ورودی به تصفیه فاضلاب نشاسته سازگار گردیدند. کارایی این سیستم ها در زمان های ماند هیدرولیکی 22 ، 18 ، 12 و 6 ساعت که تامین کننده بارهای الی 2/72kg COD/m3.d و 3/33kg COD/m3.d و 5kg COD/m3.d و 10kg COD/m3.d بوده اند بررسی شد. مشاهده شد راکتور زیستی غشایی در هر 4 زمان ماند هیدرولیکی 99% از خاش ورودی را حذف کرده است و درطول مدت ازمایشات دارای پایداری بیشتری به نسبت سیستم لجن فعال متعارف بوده است سیستم لجن فعال متعارف نیز در زمانهای مانند هیدرولیکی 22 و 18 ساعت حدود 97% از خاش ورودی را حذف کرد ولی باکاهش زمان ماندهیدرولیکی بازده حذف خاش در آن کاهش یافت و در پایان زمان ماند هیدرولیکی 6 ساعت به 88% رسید.

کلیدواژه ها:

راکتور زیستی غشایی ، لجن فعال ، فاضلاب مصنوعی ، نشاسته ، غشا صفحه ای ، خاش