عوامل سوق دهنده و بازدارنده توسعه کارآفرینی بینالمللی در ایران مطالعه تئوریکی تجربی

کارآفرینی بینالمللی ترکیبی از رفتارهای نوآورانه، فعال، و ریسک جویانه است که از مرزهای ملی میگذرد و برای ایجاد ارزش در کسب و کارسازمان در نظر گرفته میشود. حوزه کارافرینی بینالمللی درتقابل با 2 تئوری اصلی از کسب و کاربینالمللی و تئوری کارافرینی،به همراه چندین مفهوم مهم از مدیریت بینالمللی،مدیریت استراتژیک و کارافرینی است. کارافرینی بین المللی یک جریان تحقیقاتی روبه رشد و مهم است. و فرصتهای بزرگی را برای محققان جهت بهکارگیری و ادغام تئوریها از رشتههای متعدد ارائه میدهد و یک چارچوب تئوریکی را ایجاد میکند. در مقاله حاضر، ضمن تعریف موضوع به مطالعه تطبیقی پژوهش های تجربی در زمینه عوامل سوقدهنده و بازدارنده توسعه کارآفرینی بینالمللی در ایران و تبیین وجوه مشترک نتایج این تحقیقات پرداخته شده و به عواملی چون ویژگیهای مدیران، استراتژی، منابع شرکت، ویژگیهای شرکت، فرهنگ،آزادسازی بازارهای خارجی و نیروهای رقابتی به عنوان عوامل موثر توسعه کارآفرینی بینالمللی و همچنین موانع اطلاعاتی، عملکردی، مالی، بازاریابی، رویهای، دولتی، وطیفهای و محیطی به عنوان موانع کارآفرینی بینالمللی شاره شده و در پایان هم مدلی بر مبنای این دو دسته از عوامل ارائه گردید و اهمیت بینالمللی شدن صنایع در ایران آشکار گردید.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، بینالمللی شدن ، کسب و کارهای کوچک و متوسط ، موانع