گذری مروری بر امید درمانی و نقش امید در فرایند درمان

درمانگران مدتها بر این فرض بودند که کاهش نشانههای منفی منجر به سلامت روانی و عملکرد مؤثر است، اما امروزه با ظهور روانشناسی مثبت نشان داده شده که این فرض کاملاً نادرست است. محققان نشان دادهاند که کاهش افکار منفی لزوماً منجربه عملکرد بهینه نمیشود. طی چند دهه گذشته، محققان روان درمانی بهطور روز افزون به این نتیجه رسیدهاند که امید به عنوان یک عامل درمانی مشترک در بسیاری از درمانها شناسایی شده است. این گونه امید متضمن این باور است کهمشکلات آنهابرطرف شدنی است و آیندهشان میتواند بهتر شود و بهتر خواهد شد هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی امیددرمانی و نقش امید در فرایند درمان است ممکن است امید به عنوان یک عنصر سازنده فعال در فرایند تغییر مطرح شده باشد به طور آشکار پی بردن به مفهوم امید اندکی مشکل بنظر میرسد. اما محققان معتقدند که امید میتواند باعث مشارکت درمانجو در درمان گردد

کلیدواژه ها:

امیددرمانی ، امید ، سلامت روانی