بررسی مدلهای نظام مدیریت استعداد

همه سازمانها به دنبال پیشرفتند و برای رسیدن به اهدافشان از هیچ تلاشی، کوتاهی نمیکنند. از آنجا که سازمانها چیزی بیش ازتواناییهایشان نیستند، میتوان به ارزش کارکنان و توانایی هایشان پی برد. سازمانی که تواناییهای کارکنانش بیشتر باشد، در صورت به-کارگیری صحیح آنها، میتواند موفقتر باشد. با این استدلال، شرکتها به دنبال جذب بهترین افراد هستند و از همه مهمتر مدیریت کردن این افراد برای به کارگیری درست تواناییهایشان است و از آنجایی که سازمانها در آینده با چالش رقابتی فزایندهای مواجه خواهند شد و برای مدیریت این چالشها نیاز به مدیران شایستهتر و اثربخشتر از مدیران امروز خواهند داشت لذا مدیریت استعدادها هر روز از اهمیتبیشتری در سازمانهای آیندهنگر و آیندهساز برخوردار میشود. اما، بهرهمندی از سرمایههای انسانی مستعد هر چند یک شرط ضروری برای موفقیت سازمانها محسوب میشود،کافی نیست. آنها همچنینبه راهبردهای مناسب و ابتکار عملهایی نیاز دارند تا بتوانند از این استعدادها به طور مؤثرتری بهرهگیری کنند. بنابراین، ضروری است که هر سازمانی وضعیت موجود فرایند مدیریت استعداد در سازمان خود را به خوبی مورد شناسایی قرار داده و با شناخت قوتها و ضعفهای آن در تقویت نقاط قوت و مرتفع کردن نقاط ضعف بکوشد و با بهینهسازی سیستم مدیریت استعداد بتواند از حداکثر توان و ظرفیت استعدادهای خودبهرهمند گردد. بنابراین مطالعه روی انواع استعدادها و شناسایی آنها بدون توجه به فرایندها و مدلهای موجود در این حوزه، امکانپذیر نخواهد بود. پس مدلهای مدیریت استعداد به عنوان یک ابزار استراتژیک در سازمان و همچنین نقشه راه در جهت پیادهسازی مؤثر نظام مدیریت استعدادها، در سازمان عمل میکند. بنابراین، در این مقاله به دنبال آن هستیم تا با بررسی و ارائه مدلهای متعدد و معتبر در زمینه مدیریت استعداد، به مدیران سازمانها کمک کنیم تا از طریق پیادهسازی مؤثر مدیریت استعداد در سازمانشان، اطمینان حاصل نمایند که از طریق ایجاد خزانه استعداد، هر زمانی که بخواهند و نیاز داشته باشند میتوانند به نیروهای کیفی و کارآمد دسترس داشته تا از این حیث سازمان با بحران مواجه نشود

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، نیروهای مستعد ، برنامهریزی استراتژیک ، حفظ و نگهداشت ، مدلهای مدیریت استعداد