بررسی اثربخشی موسیقی درمانی بر بهبود شاخصهای کیفیت زندگی زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر موسیقی درمانی بر متغیرهای کیفیت زندگی زنان مبتلا به افسردگی انجام شد. روش تحقیق این مطالعه شبهآزمایشی و طرح آن پیشآزمون -پسآزمون یک گروهی است. 30 زن مبتلا به افسردگی جزئی و خفیف بر اساس نقطه برش کسب شده در پرسشنامه افسردگی بک (نمره14-10 و معیارهای ورود به مطالعه (داشتن حداقل تحصیلات دیپلم، جنسیت مونث، علاقهمندی به موسیقی) به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و گروه آزمایشی مطالعه حاضر را تشکیل دادند. سپس 16 جلسه مداخله موسیقی درمانی بر روی آنها اجرا شد. ابزارجمعآوری دادهها شامل فرم بلند سیاهه افسردگی بکBDI فرم کوتاه مقیاس کیفیت زندگی SF-36 بود که به صورت پیش آزمون -پس آزمون اجرا شد. نرمال بودن دادهها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف بررسی شد و در نهایت دادهها با استفاده از روش تحلیل آماری تی دو نمونه همبستهمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای پژوهش نشان داد که بین دادههای به دست آمده از نمرات کیفیت زندگی زنان مبتلا به افسردگی قبل و پس از موسیقی درمانی تفاوت معنادار وجود دارد. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که موسیقی درمانی به عنوان روشی کمهزینه و قابل دسترس میتواند به عنوان راهکاری مناسب برای بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلا به افسردگی به کار برده شود.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، افسردگی ، کیفیت زندگی ، زنان