بررسی ضد عفونی فاضلاب بوسیله اشعه ماوراء بنفش

بشر از مدت ها قبل بسیاری از بیماری ها منتقله به وسیله آب را می شناخته ، لذا دنبال روش های بوده که بتواند آب راعاری از عدامل بیماری زا کند . با افزایش صنایع تولیدی ، جمعیت و ورود فاضلاب های بخش های مختلف (شهری ، صنعتیو کشاورزی) به آب های سطحی و به تبع آن آلودگی آب های زیرزمینی لزوم توجه به تصففیه فاضلاب قبل از ورود به آبهای سطحی و حتی جهت استفاده مجدد را اجتناب ناپذیر کرده است . به طور کلی روش های ضد عفونی فاضلاب به سهروش ؛ حرارتی ، پرتو افکنی ، شیمیائی تقسیم بندی می شدند که دو روش پرتو افکنی و شیمیائی بیشتر مورد توجه قرارگرفته اند . به دلیل هزینه بالا ، روش پرتو افکنی در شرایط خاص ، در بعضی کشورها و یا برای کارهای تحقیقاتی استفاده میشود . در مورد ضد عفونی شیمیائی ، مواد مورد استفاده را گندزدا نامیده که شامل برم ، ید ، کلر وترکیبات آن و ازون میباشند . از میان مداد ذکر شده ، سال ها کلر به عنوان ضد عفدنی کننده در آخرین مرحله تصفیه اضافه می شد ، اما پس از آنکه برای اولین بار در سال 1974 ترکیباتی سرطان زا به نام تری هالومتان ها که از ترکیب کلر با مواد آلی موجود در آب وفاضلاب ایجاد می شوند ، گزارش گردیدند ، توجه ها به استفاده از ازون که یک اکسید کننده بسیار قوی اسوت و اشعه ماوراءبنفش معطوف گردید . در این مقاله مروری ، ضد عفدنی فاضلاب به وسیله اشعه ماورا بنفش بررسی و ضمن بیان تاریخچهمصرف ، مزایا و معایب آن نام برده می شود.

کلیدواژه ها:

پرتوافکنی ، کلر ، ازون ، اشعه ماورا بنفش