نقش برنامه ریزی آموزشی برای تربیت نیروی انسانی کارآمد و اثر آن بر توسعه اقتصادی

با توجه به رابطه ی عمیق برنامه ریزی آموزشی و آموزش بامفاهیم اقتصادی همچون اشتغال، بیکاری و توسعه، استراتژی توسعه اقتصادی با تاکید بر نیروی انسانی حداقل یکی از ستون هایی است که می توان بام توسعه اقتصادی را بر آن افراشت و اصولا معنای توسعه در هزاره ی سوم تکمیل استعدادای انسانی می باشد. در این مقاله مقایسه ساختار نیروی انسانی ایرانی با برخی کشورهای پیشرفته و بررسی وضعیت و ترکیب نیروی انسانی در به صنعت و هماهنگی میان برنامه ریزی اموزشی و اشتغال به این نتیجه رسیده ایم که میان برنامه ریزی آموزشی در دانشگاه ها و مدارس با تقاضای نیروی کار متخصص خصوصا در بخش صنعت، ارتباطی ضعیف وجود دارد، و آموزشها با مشاغل آینده تطابق نداشته نتیجه کلی اینکه برنامه ریزی آموزشی صورت گرفته، افراد همه کاره – هیچ کاره تحویل جامعه داده که با تقاضا و نیاز جامعه، برنامه های توسعه، صنعت و بازار کار ارتباط ندارد. ماحصل پیشنهادات در این مقاله تاکید بر تربیت نیروی انسانی تکنسین است که قادر به کار عملی باشند و تربیت محقق و پژوهشگر که قادر بع درک علوم جدی وپیشبرد مرزهای دانش و اکتشافات و اختراعات باشند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی آموزشی ، تربیت نیروی کارآمد ، اشتغال