بررسی مقایسه خود توصیف گری بدنی و سبک دلبستگی در بین دانش آموزان عادی و دارای نارسایی بینایی شهر البرز

هدف پژوهش حاضرمقایسه خودتوصیف گری بدنی و سبک دلبستگی دربین دانش آموزان دارای نارسایی بینایی و عادی شهرتهران بود جامعه اماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان نارسایی بینایی و عادی راهنمایی شهرتهران که درسال تحصیلی 94-95 مشغول به تحصیل می باشند حجم نمونه ازمیان دانش آموزان بینا 100نفر ازطریق روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و 100نابینا بااستفاده ازروش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند ابزار پژوهش شامل پرسشنمه دلسبتگی بزرگسالان که روایی آن بااستفاده ازروایی محتوایی تایید شد و پایایی این پرسشنامه برای خرده مقیاس نزدیکی 0/480 برای وابستگی0/488 و اضطرابی 0/501 بااستفاده ازضریب الفای کرونباخ بود همچنین پرسشنامه خود توصیف گری بدنی که برای آن ازروایی محتوایی و پایایی ابزار بااستفاده ازضریب الفای کرانباخ 83د رصد بدست آمد برای تجزیه و تحلیل داده ها درسطح امارتوصیفی میانگین، انحراف استاندارد حداقل و حداکثر و درسطح اماراستنباطی تی مستقل ازمون تحلیل واریانس چندمتغیری مانوا، تحلیل واریانس یک متغیری آنوا و کواریانس استفاده گردید نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های دلبستگی دانش آموزان دارای نارسایی بینایی و عادی تفاوت معناداری وجود دارد