بررسی مبانی زیست شناختی تعلیم و تربیت در قاعده لطف

هدف اصلی این پژوهش، بررسی مبانی زیست شناختی تعلیم و تربیت در قاعده لطف می باشد. برای دستیابی به این هدف، از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شد. به صورتی که نخست، ضمن گذری بر قاعده لطف ، مفهوم مبنایزیست شناختی تعلیم و تربیت بررسی شده و در آخر به بررسی این مبنا در قاعده لطف پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که ، لطف خداوند قبل از خلقت و حتی پس ازآن، در جنبههای مختلف شامل حال انسانشده، آفرینش از خاک دمیدن روح الهی و حتی پا گذاشتن آدم به این جهان خاکی و پس از آن تداوم خلقت انسانها که در آیههای 7 و 8 سوره سجده آمده است که: خلقت انسان را از گل آغاز کرد، سپس نسل او را از عصاره آبی بی مقدار پدید آورد . و اینکه خداوند استعدادهای مختلفی را در انسانها قرار داده و کمال آدمی را در قرب الهی قرار داد از الطافخداوند متعال می باشد. از اینرو تعلیم و تربیت با شناخت این روند و روال میبایست به پرورش جنبههای مختلف جسمی و روحی انسانها پرداخته، و با بهرهگیری از امکانات و استعداهای خدادادی در انسان، وی را به طرف قرب الهی و کمال نهایی سوق بدهد

کلیدواژه ها:

قاعده لطف ، مبانی تربیت ، مبانی زیست شناختی ، تعلیم و تربیت