انسان –طبیعت- شهرPeople – Nature – City

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,658

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ESPME01_061

تاریخ نمایه سازی: 9 اردیبهشت 1387

چکیده مقاله:

شهر به عنوان یک زیست بوم زنده و فعال، پیوسته در حال تکامل و توسعه است و فضاهای شهری جزئی از فضاهای زندگی شهروندان محسوب می شوند. اما امروزه رشد صنعت و افزایش روزافزون جمعیت شهرها و گرایش به ساخت و سازهای سود گرایانه منجر به انهدام طبیعت و فضاهای سبز شهری و نادیده گرفتن منظر شهری گردیده است. بهره برداری بی رویه از منظر طبیعی جایگزین احترام به طبیعت و حفاظت از آن شده است.انسان با توجه به نیازها، ارزشها و هدفهای خود، محیط طبیعی را دگرگون می کند و بطور متقابل تحت تاثیر محیط دگرگون شده قرار می گیرد. محیط دگرگون شده یا محیط زیست مصنوعی به محیطی گفته می شود که توسط انسان ساخته شده باشدو به عقیده پاره ای از متخصصان محیط زیست؛ محیط زیست مصنوعی، "محیط زائیده تفکر"، "محیط فرهنگ ساخت" و "سپهر فنی" است؛ زیرا پیدایش و وضعیت آن نتیجه نیروی خلاقیت و تفکر بشر است و به همین جهت است که به آن محیط فرهنگ ساخت یا تفکر ساخت نیز گفته می شود. از آن جا که محیط زیست مصنوعی حاصل نحوه تفکر و چگونگی فرهنگ هر جامعه است، براساس این شاخص می توان طرز تفکر و کیفیت فرهنگ یک اجتماع را دریافت.بنا بر تعریف متخصصان، شهر زیبا، شهری است که در آن بین سه عنصر انسان، طبیعت و کالبد شهر تعادل ایجاد شود ،این تعادی در فضای شهری تهران کمتر دیده می شود .کارشناسان می گویند زندگی شهری نوعی اضافه بار اطلاعاتی برای افراد ایجاد می کند که استرس آور است و خستگی و ذهنی و نبود تمرکز حواس را موجب می شود در حالی که با استفاده از مناظر طبیعی و زیبایی های نهفته در شهرها تا حدود زیادی می توان از این فشارها کاست. در قرن بیستم با رشد سریع شهرنشینی، مناظر طبیعی و فضای سبز از سیمای شهرها و زندگی روزمره انسانها دور شده، به همین سبب لزوم توجه و علاقه به مناظر طبیعی و روابط انسان و طبیعت افزایش یافته است. طراحی محیط و لزوم بکارگیری اصول آن در بهبود سیمای شهری بایستی در سر لوحه عملیات توسعه و بهسازی شهری قرار گیرد تا پیوند گسیخته ما بین شهر- انسانطبیعت باری دیگر ترمیم یابد و شهرها با مناظر طبیعی، بستری مناسب جهت فعالیتهای انسانی گردند.ارتباط نزدیک با طبیعت در شهرها از جهت روانی برای ایجاد آرامش موثر بوده و به همراه شروع شهرنشینی ایده کاهش فشارهای روحی با ایجاد ارتباط با طبیعت نمایان شده است. علاوه بر اثرات وجود طبیعت بر سلامت انسانها در شهر؛ با ایجاد چشم انداز و مناظر طبیعی در تلفیق با کالبد شهر، می توان ارزش و اهمیت طبیعت را هرچه بیشتر و بهتر برای انسانها و استفاده کنندگان مشخص نمود تا اثرات مخرب و مضر آنها نیز بر طبیعت کمتر شده و از فاکتور مشارکت مردمی در جهت ایجاد و حفظ میراث طبیعی بهره جست.

نویسندگان

مریم بیات سرمدی

دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی طراحی محیط دانشگاه تهران

پیمان گلچین

دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی طراحی محیط دانشگاه تهران