راهبرد رشد هوشمند در حفظ محیط زیست

افزایش جمعیت و مهاجرت روستاییان به شهرها باعث پیدایش حاشیه نشینی، توسعه برون زا و گسترش سریع شهرها تخریب فضاهای باز و زمین های کشاورزی و نواحی زیست محیطی اطراف شهرها شده است. پراکندگی توسعه شهری مشکلات کالبدی و اجتماعی-اقتصادی و محیطی فراوانی به ویژه در کشورهای در حال توسعه به وجود آورده است.در اواخر قرن بیستم رویکرد جدیدی با نام رشد هوشمند در مقابله با پراکندگی برای پایدار ساختن فرم فضایی شهر ها مورد توجه قرار گرفته است. طبق فرض اساسی این دیدگاه توزیع متناسب کاربری ها و شکل فشردهی شهر ضمن حفظ محیط زیست، باعث استفاده کمتر از خودرو برای حمل و نقل می شود.مقاله حاضر به دنبال ارائه اصول توسعه و عملیات برنامه ریزی رشد هوشمند، به منظور ایجاد راهکارهای الگوی کاربری زمین و حمل و نقل موثر است. در این راستا اصول، راهبردها، مزایا و پیامدهای رشد هوشمند بررسی شده و در عین حال برخی از انتقادات وارده بر آن از جمله تراکم بالا، افزایش هزینه مسکن و خدمات عمومی، آلودگی هوا و پائین آمدن قدرت خرید مردم و... مورد تعمق قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

رشد هوشمند ، کاربری زمین ، حمل و نقل ، محیط زیست