تعیین بهترین روش زمین آمار جهت تخمین توزیع بارندگی با استفاده ازGIS (مطالعه موردی: منطقه آذربایجان)

داده های مربوط به بارندگی در هر منطقه نقش بسیار مهمی در بررسی مسائل آب شناسی و مطالعات منابع آبی دارند. در دست بودن آمار نیز از اهمیتی ویژه برخوردار است. در این میان مسئله بررسی پراکنش مکانی بارش ها بایستی مورد مطالعه قرار گیرد.انتخاب یک روش درون یابی بهینه برای تخمین ویژگی های یک منطقه موردی در نقاط نمونه گیری نشده نقش مهمی در مدیریت داده ها دارد. روش های آماری درون یابی متنوعی وجود دارند که با کمک آنها می توان خطوط همباران را استخراج نمود، اما بدلیل نابسندگی آمار و داده های موجود، و دقت پایین اندازه گیری ها ، تخمین حاصله در برخی روش ها چندان رضایت بخش نیست. در دهه های اخیر مبانی دانش زمین آمار بخوبی گسترش یافتند و توانایی های این شاخه از آمار در بررسی و پیش بینی متغییرهای مکانی مشخص شده است. در این پژوهش از آمار بارش سالانه و روش کریجینگ ساده و معمولی و روش وزن دهی معکوس فاصله مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مقایسات نشان می دهد که برای درون یابی اطلاعات میانگین بارندگی سالانه روش کریجینگ ساده، کریجینگ معمولی و روش وزن دهی معکوس فاصله به ترتیب دقت بالاتری را در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

زمین آمار ، درون یابی ، بارندگی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، آذربایجان