انرژیهای نو و تجدید پذیر

رشد و توسعه جوامع انسانی همواره موازی با تولید و مصرف انرژی بوده است. طبق آمارهای به ثبت رسیده طی30 سال گذشته احتیاجات انرژی جهان به مقدار قابل ملاحظه ای افزایش یافته است. در سال1960 مصرف انرژی جهان معادل3/3 Gtoe (گیگا تن) بود که این رقم در سال1990 به8/8 Gtoe ودر حال حاضر مصرف انرژی جهان10Gtoe/10 است و پیش بینی می شود این رقم تا سالهای2010 و2020 به12 و14 Gtoe/yr افزایش یابد. کره زمین در یکصد سال اخیر شاهد ظلم بسیاری بوده است از این رو سالهای پیش رو را باید زمان ترمیم و مداوای زخم های زمین دانست بنابراین پرداختن به انرژی های نو و سازگار با محیط زیست راه حلی تقریبا مثبت برای بهبود وضعیت این کره خاکی است. ایران با توجه به وسعت و تنوع آب وهوایی در اقصی نقاط خود می تواند منبع مهمی در استفاده از انرژی نو و بهبود نه تنها محیط زیست خود بلکه جهان باشد. به طوری که در ۹۰% خاک کشورمان بیش از ۳۰۰ روز آفتاب خیلی مؤثر وجود دارد و میزان تابش خورشید در نقاط مختلف ایران بین ۱۸۰۰ تا ۲۲۰۰ کیلووات ساعت بر مترمربع در سال تخمین زده شده می شود که البته بالاتر از میزان متوسط جهانی است. همچنین قرار گرفتن در امتداد سواحل شمالی دریای خزر و سواحل جنوبی خلیج فارس و دریای عمان و وجود جزیره های متعدد و همچنین وجود رشته کوههای البرز و زاگرس جریان های محلی زیادی را برای استفاده از انرژی موج و باد فراهم آورده است. همچنین اگر بتوان با ساخت دیواره هایی با سنسور های تبدیل انرژی در مسیر توفانهای شن،این توفانها را مهار و از انرژی بسیار زیاد آنها در تهیه برق استفاده کرد گامی مهم در ضمینه تولید انرژی برای ساکنان آن مناطق است.

کلیدواژه ها:

مصرف انرژی ، انرژی های نو ، انرژی خورشید