پالایشگاه زیستی بر مبنای چوب با استفاده از روش آب داغ

تبدیل زیست توده به مواد شیمیایی و انرژی برای ادامه مسیر کنونی زندگی ما حیاتی است. سوخت های فسیلی منابع عمده انرژی هستند اما ذخیره های فسیلی محدود و تجدیدناپذیر می باشند. زیست توده یک منبع بالقوه قابل اتکای مواد، مواد شیمیایی و انرژی است که می تواند هم ردیف نیازهای ما مجدداً تجدید شود. زیست پالایش مفهومی برای مجموعه فرایندهایی است که به منظور تبدیل زیست توده به مواد، مواد شیمیایی و انرژی استفاده می شود. پالایشگاه زیستی روشی به منظور استفاده از کربن است که هم برای محیط زیست و هم برای اقتصاد سودمند می باشد. در این بررسی، پالایشگاه زیستی چوب با استفاده از آب داغ مورد بحث و بررسی قرار گرفته شده است. همی سلولزها ترکیبات عمده قابل تفکیک زیست توده چوبی می باشند همچنین این مواد مقدار زیادی از مواد استخراج شده از چوب را با آب داغ شامل می شوند. استخراج با آب داغ یک مرحله ضروری در فرآیندهای زیست توده چوبی و تولید فرآورده است و روشهای دیگر برای جایگزینی با آب داغ هزینه بر می باشد. هیدرولیز، همی سلولزها قندهای 5 کربنه (عمدتاًً زایلوز)، قندهای 6 کربنه (عمدتاً گلوکز و مانوز) و اسید استیک را تولید می کند. ماده جامد باقیمانده پس از استخراج با آب داغ محتوای انرژی بالاتری دارد و شامل مقدار کمتری ترکیبات قابل تجزیه آسان است. این امر انجام موثرتر فرآیند بعدی برای تبدیل سلولز و لیگنین به فرآورده های متداول را میسّر می سازد.

کلیدواژه ها:

پالایشگاه زیستی ، استخراج با آب داغ ، همی سلولز ، لیگنین ، سلولز