مدیریت پسماند در قوانین حقوقی ایران و آلمان به منظور الگو سازی کاهش پسماندها و هزینه های ناشی از بازیافت

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,193

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ESPME02_535

تاریخ نمایه سازی: 22 خرداد 1391

چکیده مقاله:

اگرچه بکارگیری شیوه های مدرنیته ی مدیریت پسماند ها و استفاده از ماشین آلات در بازیافت مواد، همیشه مطرح بوده است و نقش مهمی در رابطه با محیط زیست، حفظ منابع انرژی و جلوگیری از آلودگی های زیست محیطی ایفا نموده است؛ اما توجه به استانداردها، قوانین و تجارب سایر کشورها در موضوع مدیریت پسماند (تفکیک، آنالیز پسماندها و بازیافت آنها) می تواند بسیار مؤثر و از نظر اقتصادی کارآمد باشد. تصویب قانون مدیریت پسماندها به عنوان نقطه ی عطفی در نظام حقوقی ایران در مورخ 20/2/83 به عنوان یک قانون جامع در زمینه ی مقابله با آثار خطرناک آلودگی و مشکلات ناشی از پسماندها در راستای مدیریت بهینه ی آنها هرچند در نوع خود گام مهم و ارزشمندی به شمار می رود ولی به نظر می رسد که به مساله ی تفکیک زباله های خانگی(طلای کثیف) در مبادی ورودی آنها و نیز فرهنگ سازی در این خصوص بر روی نیروهای عظیم مردمی و واگذاری برخی از مسئولیت ها به بخش خصوصی توجه کافی نشده است. استفاده از تجارب کشور آلمان که خود را قهرمان محیط زیست جهان می‌داند می تواند مفید فایده واقع شود. جداسازی زباله‌های خانگی برای مردم آلمان امری پذیرفته شده و بسیار مهم است. از لحاظ تئوری و قانونی همه آلمانی ها ملزم به رساندن زباله‌های خاص مانند باطری و مواد شیمیایی به مراکز بازیافت هستند و اگر کسی آنها را تحویل ندهد، مرتکب جرمی اداری شده ولی در عمل به علت مشارکت بالای مردم، به ندرت پیگیرد قانونی در این زمینه رخ می‌دهد. در این مقاله با نگاهی بر قوانین مدیریت پسماند کشور آلمان و مقایسه آن با قانون مدیریت پسماندها سعی شده است تا ضعف ها و نقاط قوت قوانین کشورمان مشخص و با تکیه بر فرهنگ دینی و بومی، کاستی ها و ضعف های ناشی از تولید روز افزون پسماند ها و درنتیجه نیاز به انهدام و یا بازیافت آنها به حداقل ممکن کاهش یابد.

نویسندگان

غلام رضا تدین فر

عضو هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری

نرجس شهمیری

کارشناس محیط زیست، سازمان حفاظت محیط زیست