کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی در مدیریت بحران زلزله

شهرها و به ویژه کلان شهرها به دلیل عدم پایداری و انعطاف پذیری نسبت به زلزله آسیب‌پذیرند. مسائل شریان‌های حیاتی و تأسیسات زیر بنایی و مسیرهای اضطراری، وخیم‌تر شدن روابط اکولوژی و مسائل انرژی، غذا، آب و ایجاد زباله در شرایط بحران، استقرار بر مناطق پرخطر لرزه‌ای و گوناگونی طبقات اجتماعی، از دلایل آسیب‌پذیری شهرها است. پر تلفات ترین بلای طبیعی کشور ما زلزله می باشد که توجه به مدیریت بحران را می طلبد. چرخه مدیریت بحران برای کاهش خسارت‌های جانی و مالی در کمترین زمان طی مراحل برنامه‌ریزی، پیشگیری، کاهش اثرات، آمادگی، پاسخ‌گویی و امدادرسانی تا بازسازی نیازمند اطلاعات دقیق و مناسب از امکانات و منابع می‌باشد. نگرش‌های جدید چرخه مدیریت بحران مانند مشارکت نیازمند به کارگیری هرچه زیادتر سامانه اطلاعات جغرافیایی است. سامانه اطلاعات جغرافیایی با مدیریت، ذخیره، بازیابی، به روز رسانی، پردازش، تجزیه و تحلیل و انتقال و نمایش داده‌های جغرافیایی و تلفیق لایه‌‌ها و نقشه‌های مختلف به برنامه‌ریزان شهری و مدیران بحران در تصمیم سازی و تصمیم‌گیری برای حل مسائل کمک می‌کند. سامانه اطلاعات جغرافیایی مناطق در معرض خطر زلزله را از نظر میزان تلافات، خسارات، امنیت، دسترسی و آسیب‌پذیری در شرایط بحرانی اولویت‌بندی می‌کند در نتیجه با مکان‌یابی صحیح کاربری ها و خدمات لازم و بهبود و توسعه زیرساخت های ضروری، رسیدن به توسعه پایدار شهری را حمایت می‌کند.به کارگیری سامانه اطلاعات جغرافیایی نیاز ضروری جوامع برای برگشت‌پذیری در برابر زلزله است،که می تواند با در نظر گرفتن هم‌پوشانی بالای اطلاعات مورد نیاز دو بخش برنامه‌ریزی شهری و مدیریت بحران به طور موثر و هماهنگ آسیب پذیری شهر ها را در برابر زلزله کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

سامانه اطلاعات جغرافیایی ، مدیریت بحران ، زلزله ، آسیب پذیری ، شهر