مدیریت انرژی و طراحی محیطی در راستای دستیابی به معماری پایدار

موضوع پایداری در سال های اخیر بخش وسیعی از ادبیات معماری و شهرسازی را به خود اختصاص داده است. در این میان، بناها به عنوان مصرف کننده بخش عمده ای از منابع انرژی نقاط کانونی بحث پایداری شده اند. لذا، پرداختن به جنبه های طراحی که موجبات پایداری را فراهم می نماید، ضروری می باشد تا علاوه بر رفع نیازهای ظاهری فیزیکی، موجبات آسایش ساکنان را از تمامی ابعاد فراهم سازد.مقاله حاضر به مدیریت انرژی و طراحی محیطی در راستای دستیابی به معماری پایدار می پردازد. هدف از تدوین این نوشتار، تحقیقی در ارتباط با آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف انرژی و سایر منابع در بخش ساختمان و نهایتا دستیابی به اصول پایداری در معماری می باشد. پیگیری این هدف با بررسی وضعیت ناپایداری ناشی از مصرف انرژی و سایر منابع در بخش ساختمان تشریح و با طرح مباحث نظری مرتبط با مفهوم معماری پایدار در قالب چارچوب نظری مبتنی بر توسعه پایدار صورت گرفت و در این بین مصادیقی عینی از ساختمان های پایدار مطرح گردید. نهایتا مفهوم پایداری به مثابه تغییر پارادایمی در مسیر گذار از معماری متعارف به معماری پایدار استخراج و اصول، راهبردها و روش ها جهت تحقق پایداری در معماری پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، آلودگی های زیست محیطی ، مصرف انرژی ، طراحی محیطی