تحلیل منطقه ای و سطح بندی سازمان فضایی سکونتگاه های دهستان شاندیز بر اساس مجموعه عوامل نظم دهنده طبیعی و انسان ساخت

سطح بندی به منظور تعیین مراکز خدمات روستایی از لحاظ امکان دسترسی و صرفه جویی هزینه ها اهمیت زیادی دارد. با توجه به اینکه پویایی سازمان فضایی از مقدمات توسعه محسوب می شود، بررسی شاخص های توسعه در مناطق روستایی،سیاستگذاران و برنامه ریزان را در تدوین سیاست ها و برنامه های مناسب در زمینه توسعه و نقش آن در محرومیت زدایی و برقراری عدالت اجتماعی یاری می دهد. به طور کلی برنامه ریزی ابزاری برای تبدیل وضع موجود به وضع مطلوب با هدف توسعه پایدار است. بدیهی است برای رسیدن به وضع مطلوب در درجه اول باید شناخت دقیق و همه جانبه ای از وضع موجود داشت. هدف اصلی این تحقیق ،شناسایی مناسب ترین مکان ها جهت استقرار و توسعه مراکز خدماتی جهت تسهیل دسترسی آبادی ها به خدمات می باشد . سطح بندی با استفاده از روش گراویته و بر اساس پارامترهایی نظیر جمعیت سکونتگاه ها، فاصله سکونتگاه ها از یکدیگر و سهولت دسترسی، خدمات و عوامل طبیعی صورت گرفت. بر اساس یافته های این پژوهش دهستان شاندیز به 3 حوزه خدماتی با مرکزیت روستای گراخک، روستای ویرانی و شهر شاندیز سطح بندی شد.

کلیدواژه ها:

سطح بندی فضایی ، تحلیل منطقه ای ، گراویته ، دهستان شاندیز