بررسی و افزایش پتانسیل گیاه پالایی ذرت واریته SC704 با استفاده از کی لیت های طبیعی و مصنوعی جهت پاکسازی محیط آلوده به سرب

در عصر حاضر کاربرد گسترده آبیاری و لجن فاضلابی ، آفت کش ها ، استخراج معادن و توسعه سریع صنایع منجر به تجمع فلزات سنگین بخصوص سرب و کادمیم در خاک شده است. این آلودگی ها در کنار سوانحی چون انفجار یا نشت چاههای نفتی دریایی خلیج فارس (1984) و خلیج مکزیک (2010)، انفجار نیروگاه های هسته ای چرنوبیل (1986)،پنسیلوانیا (1979) و فوکوشیما (2011) و اثرات زیست محیطی فاجعه بار آنها ، اهمیت توسعه روشهای پاکسازی دقیق ، سازگار با محیط و کم هزینه را برجسته می سازند. گیاه پالایی به عنوان یک فیتو تکنیک ارزنده می تواند نقش مهمی در مبارزه با آلودگی فلزات سنگین، زنوبیوتیک های آلی، مواد رادیواکتیو و هیدروکربن های نفتی ایفا نماید. هدف این پژوهش، بررسی و افزایش پتانسیل گیاه پالایی ذرت 704 SC در پاکسازی محیط آلوده به سرب بوده است. دانه های ذرت ( Zea mays L.Var. SC.704) پس از استریلیزاسیون با هیپوکلریت سدیم 5% و تولید گیاهک ، به گلدان منتقل شدند. پس از سه هفته، تیمارهای طراحی شده بصورت سه سطح سرب (Pb(NO3)2) (0 ، 150 و 300 میکرو مولار) ، دو سطح سیستئین (0 و 1000 میکرومولار) و سه سطح EDTA (0، 500 و 1000 میکرو مولار) به مدت 6 روز به گیاهان اعمال گردید. نتایج بیوشیمیایی تست آنزیم های آنتی اکسیدان (گایاکول پراکسیداز و کاتالاز) ، میزان پروتئین و غلظت هیدروژن پراکسید ، و آنالیز آماری بعدی نشان داد که کاربرد کی لیت های سرب منجر به افزایش معنادار توان گیاه در پاکسازی محیط از سرب و مقابله با آلودگی فلز سنگین می گردد

کلیدواژه ها:

گیاه پالائی ، ذرت ، کی لیت ، محیط ، سرب