ارزیابی تناسب میزان روشنایی در محیط کار و تاثیر آن بر بهبود عملکرد و کاهش خطای انسانی مطالعه موردی: واحد مبدل سازی شرکت اتمسفر

تامین روشنایی مناسب برای محیط کاریکی از اصول اولیه مدیریت تامین سلامت می باشد. وضع تابش‌نور در محیط کار، نوع منبع نورانی و فاصله‌ای که نور از سطح کار لازم است داشته باشد، تابع قوانین خاصی بوده و مقدار نوری که در محیطهای کاری مختلف لازم است تامین شود، بسته به نوع فعالیت و محیط متفاوتوتابع جداول استاندارد می باشد. در اغلب موارد استفاده غیرصحیح از لامپهای روشنایی، آرایش و چیدمان آنها باعث اشتباه دیدو بروزحوادث شدیدمی گردد.بدین‌ترتیب داشتن مقدار نور لازم برای هر کاری و اندازه‌گیری آن به منظور پیشگیری از آسیب‌های بینایی و انجام کار درست، از شرایط اساسی مدیریت ایمنی محیط کار می‌باشد.هدف از انجام این تحقیق، اندازه گیری و ارزیابی روشنایی عمومی قسمتی از سالن مبدل سازی می باشد. جهت اندازه گیریاز روش شبکه‎ای استفاده گردید که در آن ابعاد ایستگاهها، 22 در نظر گرفته شده و روشنایی در مرکز هر کدام از این ایستگاهها اندازه‎گیری گردید. اندازه گیری ها نشان دهنده این است که میانگین شدت روشنایی برای بخش یک در حدود 190 لوکس با انحراف معیار 81/67 و در بخش دو حدود 251 لوکس باانحراف معیار 43/120 می باشد. این درحالی است که شدت روشنایی استاندارد چیزی در حدود 300-200 لوکس می باشد. بعد از ارزیابی روشنایی محیط کارتاثیرآن برعملکرد فعالیت های انسان در محیط کار سنجیده شد و درنهایت راهکارهایی به منظور افزایش بهره وری سیستم روشنایی و نیز بهبود عملکرد نیروی انسانی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

روشنایی ، بهره وری ، ارزیابی روشنایی ، خطای انسانی