مقایسه تطبیقی استراتژی های شهرهای کم کربن و رتبه بندی استراتژی‎های مدیریت پسماند در ایران

تغییر آب و هوا و انتخاب رویکردهای مختلف برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در بخش های مختلف صنعتی و غیرصنعتی از اهمیت خاصی برخوردار شده است. در این میان بخش ضایعات و پسماند نیز با توجه به نقش آن در انتشار گازهایی نظیر متان و اکسید نیتروژن مورد توجه قرار گرفته است. شهرها به دلیل تراکم جمعیتی و تغییر سبک زندگی افراد به عنوان نقاط کلیدی در تولید پسماند محسوب می گردند. شهرهای کم کربن با رویکرد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در تمام سطوح تلاش دارند تا زندگی شهری را با توسعه پایدار هماهنگ نمایند. انتخاب استراتژی های مدیریت پسماند با توجه به سیاستگزاری های کلان هر کشور می تواند نقش مهمی در کاهش انتشار از بخش پسماند فراهم نماید. در این مقاله با الگو قراردادن شهرهای کم کربن نظیر توکیو (ژاپن)، دانانگ (ویتنام)، سیبیو (فیلیپین)، سورابایا (اندونزی) به بررسی استراتژی های این شهرها و مقایسه با عملکرد آن در کشورهای دیگر نظیر برزیل، امریکا و ایران پرداخته ایم. ارزیابی این استراتژی با توجه به معیارهای سیاستگزاری کلان، تأثیر در کاهش انتشار و امکان اجرای آن استراتژی صورت گرفته است. نتایج ارزیابی نشان می دهد شهرهای کم کربن با انتخاب استراتژی های تغییر روش ها و کاهش تولید زباله به همراه تولید انرژی تجدیدپذیر از پسماند توانسته اند به اهداف کاهش انتشار خود دست یابند.

کلیدواژه ها:

استراتژی ، شهر کم کربن ، مدیریت پسماند ، گازهای گلخانه ای ، تغییر آب و هوا