الگوی مکانی مبدا رویشی درختان در جنگل فریادرس، کرمانشاه

استمرار محیط زیست یکی از مهم ترین جنبه های مدیریت پایدار است و توجه به آن باید در اولویت طرح های اجرایی بخصوص طرح های جنگلداری قرار گیرد.با توجه به اهمیت نقش جنگل های زاگرس، لزوم انجام مطالعات جامع و گسترده پیرامون استمرار در این جنگل ها دیده می شود. در مطالعه حاضربا استفاده از علم آمار مکانی، مبدا رویشی درختان در منطقه جنگلی فریادرس بررسی شد.بدین منظور 106 قطعه نمونه روی ترانسکت هایی در جهت شیب با فاصله مطلوب 150متر ازیکدیگر نمونه برداری شدند.فاصله150متربه عنوان فاصله حداکثروپایه نمونه برداری درنظرگرفته می شود اما درفواصل کمتر 15و50 متر نیز به عنوان سلسله مراتبی درمقیاس نمونه برداری بروی ترانسکت هادرمحل های مختلف،به صورت تصادفی وهدف مدارنمونه هایی جهت بررسی مبدا رویشی گونه های درختی برداشت شدند. گونه های درختی به تفکیک در پلات هایی به ابعاد10متر×10متر ثبت شدند. نتایج بیانگر آن است که همه متغیرهای مورد بررسی دارای ساختارمکانی بامدل نمایی می باشند. میزان اثر قطعه ای به حدآستانه بالا بود (درصد شاخه زاد 93/46 ودرصد دانه زاد 99/49) که بیانگر همبستگی متوسط متغیرهاست.دامنه تاثیر واریوگرام های درصد شاخه زاد و دانه زاد به ترتیب 2685و2110متر بودکه بیانگر پیوستگی مکانی در مقادیر موردنظر است. در این میان الگوی مکانی مشاهدات درصد شاخه زاد گونه های درختی در فاصله بیشتری رخ داده که نشان دهنده یکسان بودن بیشتر شرایط در مورد این پارامتر می باشد.

کلیدواژه ها:

الگوی مکانی ، شاخه زاد ، دانه زاد ، آمارمکانی ، واریوگرام