رابطه محیط کالبدی فضاهای آموزشی و یادگیری و رفتار کودکان

فضای آموزشی نهادی اجتماعی است که به کودک: جهان بینی عادات رسوم مهارت ها و دانش معینی را منتقل می کند وقتی برای اولین بار درفضای تازه ای قدم برمی داریم مجموعه عوامل موجود درآن محل تاثیراتی خواهند داشت که یاعلاقه مند به مراجعه مجدد به آن محل میشوید و درجستجوی حرفهای تازه ای برای زندگی به زوایای آن دقت می کنیدوبابرعکس داوطلب ترک سریعتر آنجا می باشید ژان پیاژه برتوانایی کودک دردرک جهان بطور فعال تاکید بسیارمی کند و معتقد است که کودکان بطور انفعالی اطلاعات را جذب نمی کنند بلکه آنچه را که دردنیای پیرامون خود می بینند می شنوند و احساس می کنند سپس انتخاب و تفسیر مینمایند پس باتوجه به اهمیت دوران کودکی به عنوان یکی ازمهمترین دورانهای زندگی انسان طراحی محیط اموزشی برای کودکان مولفه ای است که جای بحث و بررسی بیشتری را می طلبد دراین راستا ازروش توصیفی تحلیلی باید به این مولفه پرداخت که اصول طراحی فضاهای اموزشی برای یادگیری کودکان کدامند؟ و اساسا محیط اموزشی برای کودکان چگونه محیطی است؟ لازمه اصلاح کالبد اموزش و پرورش ایجاد فضاهای مرتبط بافعالیت کودکان است فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ذهنی عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد که تحقق این امر ازطریق طراحی جزئیات فضاها باتوجه به الگوهای رفتاری کودکان امکان پذیر میگردد

کلیدواژه ها:

محیط ، کالبد ، فضای آموزشی ، یادگیری ، کودکان