استفاده از الگوریتم ژنتیک برای بهینه سازی شبکه های قدرت با در نظر گرفتن هزینه ی سوخت ، تلفات انتقال و پایداری ولتاژ

این مقاله بهینه سازی شبکه های برق با به کارگیری الگوریتم ژنتیک را مورد بحث قرار داده است. الگوریتم ژنتیک یک نوع ویژه از الگوریتمهای ژنتیک هستند. هدف ما در این مقاله به کمینه رساندن هزینهی توان تولید توان اکتیو (هزینهی سوخت)، تلفات انتقال اکتیو، بهبود حاشیهی پایداری ولتاژ VSM 1 است. برای بهینه سازی تابع هدف متغیرهای توان اکتیو تولید شده در ژنراتورها ، توان راکتیو تولید شده در ژنراتورها، دامنه و فاز ولتاژ ژنراتورها، تپ ترانسفورماتورهای دارای قابلیت تغییر تپ در زیر بار و توان راکتیو تزریقی از جبرانگرهای توان راکتیو در محدودهی ایمنشان استفاده شده است. بهینه سازی شبکههای قدرت (توزیع توان) با استفاده از الگوریتم ژنتیک برای برای بهینهسازی تابعهای هدف هزینهی سوخت و تلفات انتقال توان، توابع هدف تلفات انتقال توان و محدودهی پایداری ولتاژ برای هر سه تابع هدف در نظر گرفته شده است. این الگوریتمها به سیستم 30 شین IEEE اعمال شده است و نتیجه شیبه سازی اثربخشی این روش برای بهینهسازی چندهدفه شبکههای قدرت شامل هزینه ی سوخت، تلفات توان اکتیو و حاشیه ی پایداری ولتاژ را نشان میدهد

کلیدواژه ها:

شبکه های قدرت ، الگوریتم ژنتیک ، تلفات نوان اکتیو ، حاشیه ی پابداری ولتاژ ، هزینه ی سوخت