تحلیل روند توسعه شهر هوشمند با استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر در ایران و جهان

تقاضای روزافزون بشر برای انرژی، در کنار افزایش قیمت سوختهای فسیلی و عدم تجدید این منابع از یک طرف، خطر آلودگیهای زیست محیطی از طرفی دیگر بشر را به سمت استفاده از منابع طبیعی تجدیدپذیر رهنمون گردید. استفاده از منابع طبیعی برای ایجاد الکتریسیته در کشورها رو به گسترش است چنانکه اجرای این امر، در برخی کشورها مدتهاست از جنبه آزمایشی خارج شده و محقق شده است. در این میان، ساخت شهر هوشمند یکی از بزرگترین اهداف بشر در دهه های اخیر بوده است زیرا به این وسیله نه تنها نگرانی اتمام منابع انرژی و آلودگیهای محیط کاهش می یابد، بلکه هزینه های مربوطه نیز در بلند مدت کاهش می یابد. دستیابی به این اهداف مستلزم برنامه ریزی بلند مدت و دقیق مسئولین و استفاده از کارشناسان متخصص می باشد. سپس قانون گذاران می بایست در راستای این اهداف به وضع قوانین جدید بپردازند. در این میان دولتها همیشه بزرگترین سرمایه گذاران و مجریان پروژه های عمرانی هستند که در کنار بخش خصوصی با پیاده سازی مناسب قوانین به تمامی این اهداف جامه عمل می پوشانند. در این مقاله به بررسی شهر هوشمند و اثرپذیری آن از منابع انرژی تجدیدپذیر و نقش آن در کشورهای مختلف پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

انرژی تجدیدپذیر ، شهر هوشمند ، شبکه ارتباطات ، ساختمان هوشمند ، مدیریت انرژی ، قانونگذاران