ارائه سیستم ساخت پیشنهادی در معماری در پناه خاک با رویکرد مصالح بومی

بهره گیری از خاک و معماری در پناه خاک در ایران و جهان سابقه ای بس طولانی دارد. اینم عماری الگوی مناسبی برای اقلیم گرم و خشک می باشد که بحران انرژی اهمیت آن را دو چندان می کند. در این معماری نیاز به خاکبرداری و حمل خاک به خارج از سایت می باشد. کاهش جریان ورودی و مدیریت جریان خروجی سایت در انتخاب سیستم ساخت نیز اثر می گذارد. در این مقاله سیستم های ساخت رایج این بناها از قبیل بتنی و فلزی بررسی می شود و سپس سیستم ساختی پیشنهاد می شود که از منابع طبیعی، مصالح بومی بهره بگیرد و سازگاری بیشتری با محیط دارد و نیاز به متخصصین کمتری برای ساخت می باشد.

کلیدواژه ها:

حخاک ، معماری در پناه خاک ، الگوی مناسب گرم و خشک ، مصالح خاک ، کاهش جریان ورودی به بنا ، سازگاری با محیط ، سیستم ساخت