بررسی تعامل معماری و انرژی های نو در جهت کاهش مصرف انرژی

آثار سوء تکنولوژی مدرن بر روی محیط زیست نوعی آگاهی نو نسبت به مسائل زیست محیطی در مردم به وجود آورده، به همین دلیل تحقیقات و اختراعات و رشد علم و صنعت و فن آوری در جهان امروز , روش های مختلف استفاده از انرژی را که در دوران قبل از انقلاب صنعتی معمول بود دگرگون کرده و شناخت منابع انرژی های جدید تحولی عظیم در توسعه صنعتی و تکام ل اجتماعی بشر بوجود آورد . به دلیل پایان پذیر بودن منابع انرژی های تجدیدناپذیر و همچنین افزایش آلودگی محیط زیست به دلیل استفاده بی رویه از انرژی فسیلی لزوم استفاده از انرژی های پایدار مخصوصاً در بخش ساختمان که 40 درصد از مصرف انرژی را در کشور به خود اختصاص داده است , مورد توجه قرار گرفته است . با توجه به کاهش مستمر ذخیره انرژی های تجدیدناپذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایدار ( خورشید , آب , باد , بیوگاز و ...) در کشور ما معماران می توانند با طراحی معماری مناسب و هماهنگ با اقلیم ومحیط زیست، فضایی مناسب و با آسایش حرارتی مطلوب به وجود آورند . با این وجود برای رسیدن به این اهداف , تحقیقات وسیع و کاربردی در این مورد ضرورت پیدا می کند . بنابراین در زمانی که معماری به دنبال راههای جدید برای استفاده از انرژی تجدیدپذیر و پاک می باشد , و در مصرف انرژی های فسیلی ( تجدیدناپذیر ) احتیاط نموده و در جهت احترام و هماهنگی با محیط زیست قدم برمی دارد , این مقاله بهانه ای است برای بیان اهمیت موضوع و تحقیق و پژوهش و آشنایی با اصول و راهبردهای علمی که ما را به درک عمیق تر مفهوم تعامل معماری با انرژی های نو ( پایدار ) سوق می دهد .

کلیدواژه ها:

نرژی های نو ، معماری پایدار ، محیط زیست ، اقلیم ، توسعه پایدار