بررسی ویژگی های بتن شفاف جهت بهره گیری از نور طبیعی در راستای بهینه سازی مصرف انرژی

بدون شک تکنولوژی به پیدایش یک الفبای جدید و فضایی متفاوت از گذشته در معماری کمک می کند . شاید یک قرن پیش زمانی که سنگ ، آجر و چوب تنها مصالح موجود بودند و معمار به ناچار به پیروی از قوانین ساختاری رایج با همان تکنیک ها و سیستم ها بود. معماری رشته ای مستقل محسوب می شد ، اما امروزه نه تنها معماری خود را با سایر علوم از قبیل علوم انسانی و حتی مسائل تکنیکی وابسته می داند ، بلکه معماران امروز با تحقق پیشرفت های صنعتی پیدایش مصالح نوین ، برای ایفای نقش محوری خویش ناگزیر به درک روابط پیچیده و رویکردهای چند جانبه می باشند. بافت ساده و خشن بتن همیشه آن را به عنوان مصالحی سرد برای ما معرفی کرده دیوارهای بتنی برای ما استحکام را تداعی می کند و شاید هرگز برای ما مفهوم شفافیت را به همراه نداشته باشد... در این مقاله کاربردهای بتن نیمه شفاف به عنوان مصالحی جدید در معماری با رویکرد استفاده بهینه از انرژی مورد بررسی قرار می گرد. این بتن از سیمان ریزدانه تولید می شود و معادل 4٪ وزنش از فیبرهای نوری شیشه ای تشکیل شده است . مهمترین کاربرد بتن شفاف دریافت نور مناسب در کل ساختمان است. ایجاد نور کافی در ساختمان و کمتر کردن میزان مصرف برق از ویژگی های عمده این مصالح جدید می باشد . این مقاله به روش تحلیلی - توصیفی با هدف بررسی ویژگی های این مصالح نوین با رویکرد بهینه سازی انرژی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

بتن شفاف ، انرژی ، پایدار سازی